Pokaż filtry

Dodaj ogłoszenia swoich nieruchomości za darmo!

Ciesz się darmowym publikowaniem swoich ofert.

Mieszkania Gostynin - sprzedaż

Strona 1 z 0

Nie znaleźliśmy ogłoszeń o podanych kryteriach.

Mieszkania na sprzedaż w Gostyninie

Oferty mieszkań na sprzedaż w Gostyninie, w województwie Mazowieckim. W portalu Sąsiedzki.pl znajdziesz ogłoszenia sprzedaży mieszkań w mieście Gostynin z najpopularniejszych serwisów nieruchmościowych. 

Kupno mieszkania w Gostyninie - poznaj historię miasta

Gostynin to miasto w centralnej Polsce, liczące 19.414 mieszkańców (2004 r.). Od 1999 roku znajduje się w województwie mazowieckim, a wcześniej w latach 1975-1998 w województwie płockim. To stolica hrabstwa Gostynin. Gostynin ma długą i bogatą historię, która sięga wczesnego średniowiecza. W VI wieku na północ od dzisiejszego miasta, na wzgórzu położonym na lewym brzegu Skrowej Lawy, wzdłuż szlaku handlowego, istniał słowiański gród. W XII wieku osada znalazła się w pobliżu granicy między województwami mazowieckim i kujawskim.

Około 1240 r. Gostynin został rozbudowany przez księcia mazowieckiego Konrada I, a w latach 80-tych XX w. o kontrolę nad osadą walczyli książę Bolesław II i książę Konrad II. W rezultacie, w 1286 roku został spalony przez Konrada II. Szybko odbudowany, w 1300 roku Gostynin został oblężony, ale nie zdobyty przez wojska czeskiego Wacława II. Około 1326 r. gród został oblegany przez Władysława I Łokietka, który chciał opanować teren Płocka, który był czeskim lennem.

Na początku XIV wieku Gostynin stał się ważnym centrum administracyjnym Mazowsza. W 1329 roku stał się siedzibą kasztelana; pierwszym znanym kasztelanem był człowiek o nazwisku Paweł, wspomniany w dokumencie z 1345 roku. W 1352 roku Siemowit III po raz pierwszy użył tytułu "Książę Gostynina". Prawdopodobnie właśnie za jego panowania powstał zamek obronny z wieżą. W tym czasie powstała nowa osada na prawym brzegu rzeki Skrwy Lewa, z rynkiem i nowym kościołem parafialnym św. W 1382 r. książę Siemowit IV nadał Gostyninowi prawa miejskie, w wyniku czego upadł starożytny gród, położony na lewym brzegu rzeki. Siemowit IV rozbudował zamek, czyniąc go swoją ulubioną rezydencją. Władysław II Jagiełło odwiedził Gostynin dwukrotnie (1414, 1419). Siemowit IV zmarł tu w 1426 r., a po jego śmierci kompleks został przebudowany, do którego w 1439 r. dobudowano drewnianą kaplicę.

Po bezdzietnej śmierci dwóch ostatnich książąt płockich (Siemowita VI) i Władysława II płockiego, w 1462 r. mieszkańcy Gostynina powitali króla Kazimierza Jagiellończyka, który potwierdził wszystkie przywileje miasta i przyłączył je do Królestwa Polskiego. Od 1462 r. do 1793 r. Gostynin należał do województwa raawskiego, w którym był zarówno siedzibą landu, jak i powiatu. Gostynin nadal się rozwijał - w okresie zwanym polskim złotym wiekiem posiadał 265 domów, karczmę, młyny i browar (jak na rok 1564). W 1612 r. zmarł rosyjski car Wasilij IV na zamku w Gostyninie, w którym od 1611 r. przebywał z dwoma braćmi.

Okres prosperity zakończył się w czasie najazdu szwedzkiego na Polskę (1655-1660), po którym w całym mieście pozostało tylko 20 domów. Gostynin nigdy nie odzyskał zdrowia: został spalony przez Rosjan w 1772 r. podczas konfederacji barskiej, a w 1777 r. liczba domów wynosiła tylko 43. W 1797 roku Gostynin posiadał 89 domów, trzy kościoły, karczmę, browar, trzy młyny, tartak i drewniany ratusz.

W 1793 r., po drugim rozbiorze Polski, Gostynin został zdobyty przez wojska pruskie. Zamek, który przez długi czas był zaniedbany, został rozebrany, a jego archiwum zajęte przez okupanta. W latach 1807 - 1815 Gostynin należał do Księstwa Warszawskiego, w 1809 r. większość miasta spłonęła w wielkim pożarze. W 1824 r. rząd kontrolowanej przez Rosjan Polski Kongresowej zaprosił do Gostynina 124 niemieckich sukienników, którzy przybyli z rodzinami. Miasto rozpoczęło proces odbudowy: Odbudowano kościół św. Marcina, ratusz i karczmę, a ruiny zamku zamieniono na kościół protestancki. W czasie powstania styczniowego w okolicach Gostynina działał oddział rebeliantów Emeryka Syrewicza. W mieście istniała znaczna mniejszość żydowska, która w II Rzeczypospolitej liczyła ok. 2 tys. osób, na 12 tys. mieszkańców. W latach 1924-25 Gostynin otrzymał połączenie kolejowe z Płockiem i Kutnem, dzięki nowo wybudowanej linii.

W dniu 16 września 1939 r. Gostynin został zajęty przez Wehrmacht, a pod koniec września miasto zostało bezpośrednio włączone do III Rzeszy. Najpierw zmieniono jej nazwę na Gasten, a od czerwca 1941 roku do końca okupacji niemieckiej nazywała się Walrode. Władze niemieckie otworzyły tu getto żydowskie, którego większość mieszkańców zamordowano w Chełmnie. Niemcy wycofali się z Gostynina 18 stycznia 1945 roku. W wyniku wojny 15% miasta zostało zniszczone.